บอบ

adj. weak

def.:

อ่อนเปลี้ยหรือหมดแรงเพราะถูกทุบตีอย่างรุนแรง หรือเจ็บป่วยอย่างหนัก หรือออกกำลังมากเกินไป

related: faint, feeble syn.: อ่อนเปลี้ย, บอบช้ำ ant.: แข็งแรง sample:

เขาพาร่างกายที่บอบแสนสาหัสกลับบ้านแทบไม่รอด